Reis rond de wereld in 180 dagen

Weersomslag

Met Indonesië vergeleken is Singapore een wereld van verschil. Het is een land - eigenlijk lijkt het meer op een stadstaat met een gebied ter grootte van de Noordoostpolder - dat zich kan meten met de modernste staten in de wereld. Het vliegveld doet pijn aan onze ogen, blinkend nieuw, zeer schoon en voorzien van de modernste snufjes. We kopen metrotickets door op een gebruiksvriendelijk scherm (touchscreen) aan te geven waar je naar toe wilt, in de metro is iedereen verdiept in zijn mobiele telefoon of draagbare computer. Even denken we dat we in de metro van Rotterdam zijn beland. Rijk en modern, dat is Singapore zeker maar zo op het eerste oog ook individualistisch en overgereguleerd. Echt overal bordjes met wat je wel maar vooral niet mag doen. Buitenlanders zijn er hier genoeg, we worden - ook wel eens lekker - niet aangestaard en kunnen ons overal verstaanbaar maken. In de internationale stad die Singapore is, zijn er vier officiële talen: Maleis, Tamil, Chinees en Engels. In werkelijkheid worden er nog vele andere talen en dialecten gesproken door de minderheden die het gebied kent. Hoe communiceren die inwoners dan met elkaar? Meertaligheid, dat is het sleutelwoord, in zeker zin lijkt dit land een beetje op Zwitserland waar je ook met één taal niet uit de voeten kunt.
In de havenstad nemen we een hotel in Chinatown om alvast een beetje te wennen aan de Chinese cultuur - stiekem ook omdat het hier gewoon super goedkoop is - en trekken er de volgende dag op uit om het centrum te gaan verkennen. Het is een regenachtige, grijze dag maar toch valt er veel te beleven, we zien de mooie helixbrug, de boulevard en de wolkenkrabbers, die hoog boven de stad uittorenen. Het is een absoluut walhalla voor winkelverslaafden en de pracht en praal in de winkelcentra doen je steil achterover slaan. De stad is wel verschrikkelijk duur - ons dagelijks budget wordt ruim overschreden - dus we maken ons snel uit de voeten en vliegen door naar Thailand.
In Bangkok aangekomen, worden we verrast door het slechte weer en het zorgwekkende waterpeil van de grote rivier die door Bangkok heenloopt, de Chao Phraya. Drie maanden van onophoudelijk regenen heeft ervoor gezorgd dat de gemiddelde Thai in een ijzeren houdgreep wordt gehouden. Grote delen van het land staan blank, van de stad Chiang Mai, in het noorden van het land, tot aan de zuidelijke stad Ayutthaya. Provisorische dammen worden opgeworpen om belangrijke plaatsen te beschermen, voedsel en hulp wordt gegeven aan de getroffen gebieden en de overheid probeert in allerijl het overtollige water af te voeren naar de zee. In vijftig jaar tijd is Thailand niet zo hard door overstromingen getroffen als nu het geval is, het water laat een spoor van vernieling achter. We nemen het vliegtuig naar Beijing maar we beseffen dat we veel mensen in Thailand in angst en onzekerheid achterlaten.

Reacties

Reacties

Jos Bolders

Wauw, ik merk dat jullie de wereld gaan zien door een globetrottersbril. Doorwinterd (mature), bereisd, behept met goeie "hollandse" muntterughoudendheid. Mooi! Blijf genieten!

Jacques M.

2de vliegveld van Bankgok is gesloten vanwege het rampzalige weer. Net op tijd vertrokken Berny. Ik geniet tot nu toe zeker van jullie verhalen en foto's. Ik ben natuurlijk nu benieuwd hoe Beijing geworden is sinds mijn verblijf daar. Trouwens Frankrijk heeft toch van de Kiwis in de finale verloren (8-7) bij de WK Rugby maar was een zeker leuke wedstrijd.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!