We zijn aangekomen in Chili en hebben via internet, zoals we vaker doen, alvast een appartement geboekt in Santiago, Het boeken via internet geeft de zekerheid dat je niet gelijk bij aankomst, als je moe bent van de reis, een slaapplaats moet zoeken. Het appartement is echt geweldig, een goed bed, wasmachine, magnetron en een oven. Wat wil je nog meer?

Bij aankomst gaan we eerst lekker relaxen en bezoeken op een rustig tempo het centrale plein (plaza de armas), de bergen Santa Lucia - met een prachtig uitzicht over de stad - en San Christobal eneen museum over de pre-Colombiaanse periode.In het centrum van de stad wordt felgedemonstreerd tegen de plannen van het kabinet om bezuinigingen door te voeren in het onderwijs. Spandoeken met leuzen als: het neo-liberalismelaat weinig van het onderwijs over, zie je bij de universiteiten maar ook bij de kathedraal. Een parallel met Nederland is snel getrokken.

Het valt ons op dat Chili een modern land is, het wegennet, de metro en de gebouwen zien er, over het algemeen, netjes uit. Toch kent Chili ook een ander gezicht. Bij de kathedraal staan allemaal mensen met een handicapte bedelen om geld.De man die geen benen meer heeft en zich moet voortbewegen op een skateboard, valt het meest op. Voor mensen met een handicap- of dat nu lichamelijk is of geestelijk - wordt, zo op het eerste gezicht, weinig gedaan. In Nederland is het allemaal zo slecht nog niet geregeld. We maken ons op om naar de Witte stad te gaan, vernoemd naar het vulkaangesteente datArequipe zijn witte uiterlijk geeft. Peru: here we come!