Een stille herinnering
De bergen reflecteren prachtig in het helderblauwe ijskoude water, als in een spiegel zien we haarscherp de contouren van het landschap, in plaats van omhoog te kijken, staren we onnatuurlijk naar beneden. Beiden doen we tegelijkertijd onze ogen dicht en horen helemaal niets, een oorverdovende stilte laat zich horen. Dit zijn dus de befaamde spiegelmeren, die we meerdere keren op een Nieuw-Zeelandse postkaart hebben zien staan. De rust is onbeschrijfelijk, in de stad ken je dat gevoel van absolute stilte helemaal niet, altijd hoor je wel iets, een hond, auto, sirene of iemand anders. Een oase van stilte, de laatste paar dagen op het zuidereiland waren fantastisch.
Voordat we de tocht naar het Zuiden maakten, reden we met onze opvallende camper - gifgroen en met een afbeelding van een sexy vrouw - naar de grotten van Waitomo, waar we een reservering hadden gemaakt om de gloeiwormen, die alleen in Nieuw-Zeeland voorkomen, te bewonderen. In Waitomo bleken we de enige te zijn die op dat tijdstip de grotten ingingen. We hesen ons in de ‘wetsuits' en stapten in een legertruck die ons snel naar de plaats van bestemming bracht. Het ijskoude water bezorgde ons rillingen op de rug, maar al gauw werden we afgeleid door de duizenden gloeiwormen die hun lichtjes in het donker gebruikten om hun prooi te lokken. In het donker dreven we door de grot en zagen alleen de chemische reactie van deze diertjes opgloeien. Het was onvergetelijk mooi.
Na Waitomo namen we een lokale vlucht van Auckland naar Christchurch. Met pijn in ons hart namen we afscheid van onze groene kikker en huurden een auto met een schakelbak aan de linkerkant. Even wennen is licht uitgedrukt! Dat we continu de ruitenwissers gebruikten om richting aan te geven was nog tot daar aan toe, maar om met je linkerhand te schakelen, dat was weer een nieuwe uitdaging. Wat doet die auto nou op de verkeerde kant van de weg? Oh nee, wij zijn het! No worries mate, alles kwam goed. Na Christchurch, waar de gevolgen van de aardbeving nog steeds zichtbaar zijn, trokken we naar het schiereiland waar Akaroa op ligt. We hoorden over de Hector dolfijnen en daar wilden we graag mee zwemmen, het bleek mooi te zijn maar het geromantiseerde beeld in ons hoofd bleek niet overeen te komen met de werkelijkheid. Hector dolfijnen zijn van nature schuchter - terecht aangezien ze bedreigd worden door de mens - en ze cirkelden netjes om je heen maar hielden uiteraard wel hun afstand. In het melkwitte zeewater kon je de anderhalve meter lange dieren nauwelijks zien. Iets teleurgesteld trokken we met de auto, nu prachtig op de linkerkant, door naar de westkant van het zuidereiland, Milford Sound was ons doel. Zoals de naam al doet vermoeden, ligt deze plaats in een fjord en is daarom één van de grootste attracties in Nieuw-Zeeland. Aan de Tasmaanse zee gelegen, laten de steile rotsen zich triomfantelijk aan zeelui zien. We hadden geluk, de helft van de dagen regent het in Milford sound, maar hielden het gelukkig droog. Je raakt hier in Nieuw-Zeeland een beetje verwend maar het was absoluut de lange reis waard. Nu we toch aan de westkust waren, konden we de gletsjers natuurlijk niet links laten liggen. Als echte adrenalinezoekers wandelden we met een groep, onder begeleiding van een ervaren gids, de gletsjer Frans Josef binnen, die naar de 19e-eeuwse Oostenrijkse keizer is vernoemd. De verschillende kleuren van het ijs, van helderwit naar ijsblauw, waren een lust voor het oog.
In de eerste eeuw na christus schreef de Romeinse poëet Martialis dat iedereen die van zijn herinneringen geniet, tweemaal leeft. Wij kunnen dat alleen maar beamen. Nieuw-Zeeland heeft op ons een verpletterende indruk gemaakt, een herinnering die ons altijd zal bijblijven.
Reacties
Reacties
Hé Bernie en Ellen,
heb net even alles bijgelezen SUpergaaf die gloeiwormen!
Ben benieuwd naar het volgende avontuur!
Enne, Bernie, je had die paarse krokodil best mee kunnen nemen, had goed gepast bij je groene camper!
Groeten, Janneke
Ik wil er ook heen gaan... heb je kiwi's gezien? degene die lopen dan, niet degene die hangen.
@+ Jacques
Wauw, wat een adembenemend mooi verhaal. Het is alsof ik er zelf bij ben! Ben benieuwd naar de foto's. Liefs
Wat mooi beschreven zeg! Een fantastische reis met veel diversiteit! Geniet er van!
Gloeiwormen .....dat klinkt spannend....pictures please!:-))
Wij gaan een weekje naar Drenthe in een huisje.....ook spannend met Ruben voor de eerste keer....hihihihihi. Gezien het weer, zitten wij waarschijnlijk de hele week in het subtropisch zwemparadijs te verschrompelen......
Greetzzzzz, W,C en R
Jullie schrijven zo geweldig leuk, echt een plezier om te lezen.
Ben benieuwd naar jullie volgende avontuur
Liefs
Hallo Bernie en Ellen,
Hebben jullie ook de Milford Sound track gelopen? Dit is een wandeltocht van drie dagen door een schitterende omgeving. Je kunt overnachten in hutten. Is zeker een aanrader! Is wel aan te raden om tijdig te reserveren. Track is namelijk erg populair.
PS: ik ben benieuwd naar de afbeelding op jullie gifgroene camper ;-)
Heb de stellige indruk, dat deze reis jullie op het lijf is (wordt) geschreven. Het lezen is "Smullen geblazen".
Nog veel verder reisplezier.
genieten, genieten, genieten
zowel van jullie mooie verhalen als de foto's.
Dit gaan jullie je hele leven niet meer vergeten.
hallo berny en ellen,
wat beleven jullie machtig veel
genieten van alle schitterende verhalen
leven met jullie mee
wat leuk in die gifgroene camper
fijn dat het zo geweldig is bij jullie en dat alles een succes is.wij allemaal maken het goed.
liefs van erna en gerrit.
Niet te geloven zoveel indrukken, geweldig hoor!
iedere keer weer leuk om jullie te volgen....
Hé jullie!!!!
Wat ben ik zwaar jaloers op jullie!!!! Maar ik gun jullie dit zo!!!! Ik hier maar ploeteren...haha wanneer zijn jullie eigenlijk in indonesie?
gr Linda W
hallo kiwi's
We missen jullie wel hoor.
Maar het is zo leuk om jullie verhalen te lezen en dat het goed met jullie gaat.
De foto,s zijn adembenemend mooi en ik zou af en toe best met jullie willen ruilen.
Dus.......WANNEER KOMEN JULLIE ME OPHALEN???????
Het leven hier gaat zijn gangetje,af en toe flink hectisch
om alles draaiende te houden en om zoveel mogelijk uit de dag te halen.Zou best even op vakantie willen.
Onze verjaardag was erg gezellig,zaterdag houden we het nog eens dunnetjes over voor vrienden maar er moet ook nog gehonkbalt worden en we moeten nog naar een verjaardag en nog een trouwerij.
Hoe we dit nu allemaal in een dag moeten stoppen is een echt avontuur.ik denk dat we 's morgens maar om 6.00 op de stoep moeten staan voor de verjaardag.
Maar of je daar nu vrolijk van word???? :)
Wat geweldig om dit allemaal telezen wij genieten enorm van de mooie verhalen .Watmoeten die oogjes toch werken van jullie en natuurlijk die koppie,s ook.Wij genieten erg met jullie mee .Als het even kan (als de portemonee het toe laat jullie) stem weer eens horen .Dat zou leuk zijn ! Liefs kusjes .
Ha Ellen en Berny!
Wauw!! wat ontzettend gaaf dit allemaal!!
Bijzonder om zo'n tijd weg te zijn uit het 'normale' leventje in Nederland. Verschillende mensen, culturen en natuur.. echt om stil van te worden!
De foto's van Nieuw Zeeland zijn echt indrukwekkend! Wat een mooie natuur! Wij wensen jullie nog heel veel plezier, geniet ervan!
Groetjes Matthijs en Anke
Heerlijke verhalen, mooie foto's. Ben stront jaloers op jullie!
Groeten Lotte
Mensen kinderen, wat een verhaal. Dichters "eat your heart out"!. Nooit gedacht dat we nog een tegenpolen zouden zijn, Berny ;-) Nog veel mooie momenten.
Groeten Ad
hallo wereldreizigers
prachtig die verhalen
wat zien jullie toch oneindig veel
als we alles lezen is het net of wij ook alles beleven
missen jullie al wel een beetje
geniet er maar van
liefs van gerrit en erna
ha travelers,
Weer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb dus het moet er weer van komen.
Gaat het een beetje met jullie?Hebben jullie al een beetje heimwee naar het warme kikkerlandje waar we nu in leven.Het is vandaag 22 graden en kan eindelijk dit jaar mijn bikini aan :) hihi
omdat we jullie een beetje missen hebben we maar een paar tropische vissen gekocht en in ons aquariumpje gestopt maar of ze het volhouden is nog maar de vraag want het is rond de 20 graden in de bak.
Dus echt tropisch is dit dus ook niet :(
De verhalen van jullie zijn weer van te smullen.
We leven met jullie mee en dat kun je ook soms wel zien aan het avondeten.Denk dat we vanavond iets indonesch gaan eten ;)
heel veel liefs en nog heel veel mooie verhalen schrijven,he
xxx jes de kolkjes
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}