We hebben Zuid-Amerika achter ons gelaten, het was een geweldige tijd. In stijl zijn we op onze zandboard de duinen afgegleden in de prachtige woestijnoase dichtbij Ica (Peru) en zijn daarna met het vliegtuig teruggevlogen naar de hoofdstad van Chili. In Santiago tankten we nog een paar dagen bij, voordat we met het vliegtuig doorvlogen naar Nieuw-Zeeland.

In het land van de kiwi's aangekomen, moesten we toch even wennen, niet alleen aan de taal - 'comme esta?'werd opeens 'how are you doing mate?' - maar ook aan de moderne, westerse uitstraling van het land. Prachtige wegen,mooie auto's en natuurlijk, niet te vergeten,chocopasta en pindakaas.De eerste vier dagen waren weggelegd voor Auckland, waar een derde van de bevolking woont. Eerst moest er nog het nodige voorbereid worden: met wat voor vervoermiddel gaan we reizen en nog belangrijker waar gaan we naartoe? Uiteindelijk werd het een knalgroene campervan enbesloten we om ons reisperiode - net als de verdeling van het land - in twee delen te splitsen. Het eerste deel van de reis leidt ons naar het Noordereiland en het tweede deel hebben we voor het Zuidereiland uitgestippeld.

Na de voorbereiding gingen we dan echt van start, met de kikkergroene campervan, van ongeveer 5 meter, trokken we naar het Noorden, naar de provincie Coromandel.Het schiereilandstaat bekend om zijn prachtige kliffen en mooie stranden en heeft in onze ogen al zijn beloften waargemaakt.Het was echt wonderlijk om bij 'Hot water beach' een gat te graven in het zand, een dijk eromheen te bouwen - om het koude zeewater weg te houden - en het water op te laten warmen doorheet water dat door het zand uit de diepteopborrelt. Heerlijk relaxen na al dat graaf- en constructiewerk. Al spontaan ontstond er een samenwerking met een Engels enZwitsers stel en en paar Spanjaarden, de internationale samenwerking betaalde zich uit! Tijdens het avondeten werd de schaduwzijde van het prachtige, paradijselijk aandoende, land besproken, we hadden een gesprek met een gezin datal maandenlang aan het rondtrekken was en oorspronkelijk uit Christchurch kwam. Zij vertelden over de verwoestende kracht van de natuur en de constante angst voor tsunami's in hun geboortestad. Het land heeft twee gezichten, want die prachige kliffen en mooie strandenzijn tot stand gekomen door vulkanen en aardverschuivingen.

Na Coromandel trokken we door naar Rotorua, waar we een show van de Maori's bijwoonden, de ritten naar de show en uiteindelijk naar huis warende leukste van de avond, want de chauffeur was echt hartstikke, maar wel prettig, gestoord. Het was een avond om niet meer te vergeten, we hebben gelachen tot we erbij neervielen.De dag erna bezochten we 'Hell's gate', zoals de naam al suggereert was dit één grote bubbelende modderpoel. Toen de bekende toneelschrijver George Bernard Shaw dit aan het begin van de vorige eeuw bezocht, heeft hij de modderpoelen namen gegeven - zoals inferno en sodom en gomorra - die nu nog steeds worden gebruikt.Nieuw-Zeeland is in onze ogen een hemels paradijs maar met een duistere kant. We trekkenmorgen naar Waitomo, om daarna het Zuidereiland te verkennen.